- SOSPITA
- SOSPITAa Graeco σώζω, Romanis dicta Iuno, antiquis etiam Solpes appellata est, teste Festo: Colebatur inprimis Lanuvii, ut docet Livius; simulacrumque eius fingebatur cum pelle caprina et scutulo et cum calceolis repandis, Cicer. l. 1. Nat. Deor. c. 29. Nec minus Romani eam venerabantur, uti docet Liv. l. 8. c. 14. cum Lanuvinis, inquit, civitas data sacr aque sua reddita, cum eo, ut aedes lucusque Sospitae Iunonis communis Lanuvinis municipibus cum Populo Rom. esset. Quard apud Eundem aliosque saepius legimus, misisse Romanos Lanuvium, qui sacrisiciô factô Iunonem Sospitam placarent. Postea vero et Romae, in Foro Olitorio, illi aedes fuit exstructa, a C. Corneio. Sic enim Livius l. 32. c. 30. Consul principiô pugnae aedem vovit Sospitae Iunoni, si eô die hostes fusi fugatique essent. Item l. 34. c. 53. Aedes eô annô aliquot dedicatae sunt, una Iunoni, Sospitae in Foro Olitorio vota, locataque quadriennio ante a C. Cornelio Cons. Gallico bello, Censor idem dedicavit. Ei Consules Magistratum inituros sacrificare consuevisse, discimus ex Cicerone pro Muraena. Vide Io. Rosinum Antiqq. Rom. l. 2. c. 6. Graece Σώτειρα dicta est, vide in voce Sotira.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.